Ik heb de moed te sterven
Door: Maxie
Blijf op de hoogte en volg Max
12 November 2007 | Nederland, Amsterdam
12 Nov 2007 12:31 uur
Lieve Max,
Een tijdje terug schreef je dat je wonderen nodig had. Is het niet wonderlijk mooi dat je je kinderen weer in je armen kunt sluiten en daarmee een zeer, zéér belangrijk stuk van je leven heelt? Alle wonden van vroeger worden genezen, iets wat voor een paar jaar geleden ondenkbaar leek en toch gebeurt het...Hoopgevend Max, erg hoopgevend...
Ik ben blij dat ik je heb gezien, en hoop je nog vaker te mogen bezoeken...
=====================> Lieve Wilma, dank voor je hartelijke warme en duidelijke woorden. Ik heb ook veel van je mogen leren en wil ook jou weer zien.
===============================
Dinsdagavond organiseert Mavis voor mij in het Hospice een klankschalenconcert met de poolse Jarek. IK bestel dat er waardevolle mensen op mij afkomen. het gaat mij niet om de kwantiteit maar om de kwaliteit van leven.
Ik houd van het leven. Opeens gebeurde er wat in februari 2007 dat mijn hele leven op zijn kop zette.
Ik heb een kwaliteit in mij dat ik vastgeroeste dingen in beweging kan krijgen of boven tafel kan krijgen en het belang van mijn kinderen is erg hoog voor mij.
Ik stel mij ten doel een basis voor hen neer te zetten met minder vraagtekens dan voorheen, waardoor zij verder kunnen in geluk, voorspoed, overvloed en innerlijke rijkdom.
De ziekte bij mij zet zich helaas door en op een zeker moment kan ik trots mijn ogen sluiten want ik heb het nodige in mij zelf gerealiseerd en vorm gegeven en de liefde voor rjullie alleen is bij mij erg hoog.
Ik laat los en geef mij over aan het Universum.
Maxie
-
12 November 2007 - 22:01
Gaby:
Lieve Max ik wens je toe weel sterke, als U wilt imail me groetjes Gaby -
12 November 2007 - 22:08
Aleid :
Waarde vriend, allerbeste Max,
Wat een bijzonder nieuwsbericht, deze keer. De laatste keer dat ik je zag was je nog niet zo ver. Je benadrukte juist dat je heus niet naar het Hospice ging om te sterven. Ik dacht nog: als het hem dan maar niet overvalt. Nu begrijp ik dat je er naar toe groeit en leert loslaten. Een goede zaak maar niet eenvoudig net nu je je kinderen terug hebt...
Vrede en alle goeds, ook groet van Volkert,
Aleid
-
12 November 2007 - 22:49
Lizz:
Lieve Max, jouw woorden hier betekenen zoveel voor mij. Jij, Max, beseft waarschijnlijk niet eens de omvang van wat jij GEEFT in deze bijzondere periode in jouw leven. Ik leer en ervaar zoveel door jouw ogen en jouw hart. Ik zou jou iets willen geven, troost, bemoediging, kracht... maar jij geeft zoveel van jezelf. Lieverd, ik wil je snel omhelzen en hoop alleen maar dat de engelen bij je zullen zijn en je zullen geven wat ik als aards schepsel niet kan. Toch, ik denk aan je en stuur je straaltjes uit mijn diepste innerlijk. Zo denk en voel ik over en met jou. Liefs, Lizz -
12 November 2007 - 23:02
Wim Kools:
Beste Max,
jouw strijd volgend dwingt mij, meer dan anders, over het leven na te denken. Wat dat betreft heb je, zonder dat misschien te beseffen, een heel goede en belangrijke invloed op mij en, ik ben zeker, niet op mij alleen!
Als mens word je in het leven geconfronteerd met de eindigheid der dingen in je eigen persoonlijke leven en dat van de mensen om je heen. Bij mijn werk als chirurg hoort ook mij met de eindigheid van anderen te bemoeien. Ik zal daar nooit aan wennen.......
Gelukkig ben jij niet eindig, dat scheelt weer.
Bedankt dat je er bent en blijft.
Groet,
Wim. -
13 November 2007 - 06:01
Jan Willem:
Max, fantastisch, geniet van je kinderen.
Het belangrijkste voor een mens in dit bestaan. Veel sterkte. -
14 November 2007 - 22:03
Marianne:
Lieve Max
Ik bewonder je en heb diep respect voor je! Wat ben jij een moedig en prachtig mens.
Liefs, Marianne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley